برای آشنایی بیشتر با این بازی، دستورالعمل‌های تام دیویس در مورد روش بازی برای معلمان و انجمن‌های ریاضی را دراینجاببینید.
چون هر بازیکن می‌‌خواهد آخرین قطعه را برداشته و برنده شود، انجام اولین حرکت یک امتیاز منفی است. بنابراین اگر جرکت دوم با شما باشد و اجازه دهید که کامپیوتر، بازی را شروع کند، همه بازی‌ها برای شما آسان‌تر می‌‌شوند.
به هر بازی، مانند بازی‌هایی که از قسمت‌های آسان، متوسط، سخت و صفر انتخاب می‌شوند، یک مقدار عددی نسبت داده می‌‌شود. اگر این مقدار عددی مثبت باشد، آنگاه رنگ آبی (شما)، به شرط آنکه بهترین حرکت‌ها را انجام دهد‌، می‌‌تواند برنده بازی باشد و اینکه کدام رنگ بازی را شروع کند اهمیتی نخواهد داشت.

مقدار عددی بازی را می‌توان به صورت یک عدد کسری که مخرج آن توانی از 2 است و یا به صورت یک عدد اعشاری مشاهده کرد که در این حالت، مقایسه این مقادیر آسان‌تر است.
لطفا توجه داشته باشید که مقدار عددی بازی، فقط در این صفحه، برای کمک به شما در هنگام تمرین نمایش داده می شود، اما در زمان مسابقه نمایش داده نخواهد شد
اگر مقدار عددی بازی منفی باشد، آنگاه رنگ قرمز (یارانه) برنده خواهد شد و اهمیتی ندارد که بازی را چه کسی شروع کرده باشد.
اگر مقدار عددی بازی برابر صفر باشد، آنگاه بازیکنی که حرکت دوم را انجام داده باشد، به شرط آنجام بهترین حرکت‌ها، برنده بازی خواهد بود.
پس از هر حرکت آبی (شما) مقدار بازی کاهش می‌یابد. اما اگر این مقدار، قبل از حرکت مثبت باشد و حرکت شما هم بهترین حرکت باشد، آنگاه بعد از حرکت هم بزرگتر یا مساوی با صفر خواهد بود. بنابر این، اگر این مقدار قبل از حرکت مثبت بود و بعد از حرکت منفی شد پس حرکت شما بهترین حرکت نبوده است.
پس از هر حرکت قرمز (رایانه) مقدار بازی افزیش می‌یابد. اما اگر قبل از حرکت این مقدار منفی باشد و حرکت رایانه هم بهترین حرکت باشد ( که برای رایانه همینطور است) آنگاه بعد از حرکت هم کوچکتر یا مساوی صفر خواهد بود.,
همه ی بازی هایی که قابل دسترسی از طریق کلیک بر روی آسان، متوسط، دشوار هستند ارزش عددی مثبت دارند، به این معنی که آبی می تواند برنده باشد اگر تعداد اشتباهاتش زیاد نباشد. ارزش بازی های آسان بیشتر است، یعنی برای آبی بردن آسانتر است. به عبارت دیگر، آبی می تواند اشتباه داشته باشد و همچنان شانس برنده شدن داشته باشد، در مقابل، ارزش بازی های سخت کمتر است، آبی نمی تواند اشتباهات زیادی داشته باشد.
بازی‌هایی که از قسمت "صفر" انتخاب می‌‌شوند دارای مقدار عددی صفر هستند، بنابر این هر کسی که اولین بار بازی کند، در صورت بازی بدون اشتباه بازیکن دیگر، بازنده خواهد بود. یعنی اینکه اگر در یک بازی با مقدار عددی صفر، اولین حرکت را انجام داده و برنده شوید، کامپیوتر اشتباه کرده است و شما خوب بازی کرده اید !

برای پیروزی در بازی هاکنبوش، ایده اصلی عبارت است از :

در هر حرکت، با حذف یک قطعه آبی تعدادی از قطعه‌های قرمز را هم حذف کنید با این شرط که تعداد قطعه‌های آبی که که کامپیوتر در حرکت بعدی می‌‌تواند حذف کند کمترین تعداد ممکن باشد. ,
تا جایی که ممکن است قطعاتی را حذف کنید که تا حد ممکن از سطح زمین فاصله داشته باشند. در اینجا منظور از فاصله، فاصله هندسی نیست بلکه تعداد قطعه‌هایی است که بین یک قطعه تا خط سبز وجود دارد.
حرکت‌های خود را طوری برنامه‌ریزی کنید که رایانه مجبور باشد حرکت خاصی را انجام دهد، این کار باعث می‌شود که در حرکت بعدی، در قسمت دیگری به شما آسیب نرساند. به عنوان مثال، اگر قطعه‌های زیر را دارید:زمینی آبی1 قرمز1 قرمز2 آبی2 قرمز3, حذف کردن آبی2 می‌تواند دو هدف داشته باشد:
1. قطعه قرمز3 حذف می‌‌شود و
2. رایانه وادار می‌شود که در حرکت بعدی قطعه قرمز2 را بگیرد وگرنه بازیکن می‌تواند با گرفتن آبی1 دو چوب قرمز را حذف کند.
به این ترتیب، رایانه مجبور می‌شود قرمز2 را به جای چوب آبی در جای دیگری بگیرد که به شما اجازه می‌دهد که این قطعه آبی را، قبل از اینکه رایانه آن را حذف کند، خودتان از آن استفاده کنید.
از 3 قانون بالا برای پیش بینی یا درک حرکت‌های حریف خود استفاده کنید. وقتی که از انجام حرکت خود احساس ضرر می‌کنید، از دکمه "برگرد" استفاده کنید تا از بهترین حرکت‌های رایانه استفاده کنید. با بازگشت یک حرکت به عقب شروع کنید و حرکت دیگری را انجام دهید تا از آخرین حرکت رایانه تقلید یا جلوگیری کند و یا حرکت انجام شده برای رایانه کمتر مفید باشد. اگر باز هم پیروز نشدید، اشتباه شما در چند حرکت‌ قبلی بوده است. با استفاده از "برگرد" دو حرکت به عقب برگردید و از حرکت رایانه در آنجا تقلید یا جلوگیری کنید. این روند را تکرار کنید و در صورت لزوم، بیشتر و بیشتر به عقب بروید تا مهم‌ترین قسمت‌های بازی را شناسایی کنید که حرکت در این نقطه‌ها به شما امکان برنده شدن را می‌دهد.
اگر یک بازی شامل دو شکل متقارن (ساختار یکسان اما با رنگ‌های معکوس) یا یک شکل متقارن از نظر رنگ باشد، شما هرگز نباید در این دو شکل، اولین حرکت را انجام دهید. می‌توانید این قسمت‌ها را نادیده بگیرید و در عوض روی بازی در جای دیگر تمرکز کنید. منظور از متقارن این است که نمایش ریاضی قطعه‌ها یکسان است و نیازی نیست که شکل ظاهری آنها یکسان به نظر برسند. این قسمت‌ها را می‌توان نادیده گرفت، زیرا اگر حریف شما در یکی از دو شکل متقارن بازی کند، آنگاه شما هم با انجام حرکت قرینه آن در شکل دیگر جواب می‌دهید. اگر مجبور شوید که قبل از حریفتان در یکی از این شکل‌های متقارن بازی کنید، به این دلیل که قطعه دیگری برای شما باقی نمانده است، پس شما قبلاً بازی را از دست داده‌اید. وقتی که یک بازیکن در یکی از دو شکل متقارن حرکتی انجام می‌دهد، حریف او می‌تواند همان حرکت را در شکل قرینه آن بازی کند و بعد از انجام این حرکت‌ها شرایط بازی مانند قبل خواهد بود. این کار را «بازی متقارن» می‌نامند. اگر امکان پیروزی شما در یک بازی وجود داشته باشد، پس یک یا چند حرکت برنده وجود دارد و حداقل یکی از حرکت‌های برنده، خارج از قسمت‌های قرینه خواهد بود. اگر حرکت برنده‌ای وجود نداشته باشد، بازی در قسمت‌های متقارن نیز کمکی نخواهد کرد (مگر اینکه حریف، بازی متقارن را انجام ندهد). وجود قسمت‌های متقارن، بازی را ساده می‌کند زیرا می‌دانید که استفاده از بازی متقارن در آنها کافی است، بنابراین، فقط باید دقت و محاسبات خود را بر حرکت‌های خارج از آنها متمرکز کنید.

رایانه به صورت بهینه کار می‌کند.

این به چه معناست؟
رایانه (قرمز) بهترین حرکت ممکن را بازی می‌کند. یعنی اینکه حرکت‌هایی را انجام می‌دهد که ارزش عددی بازی را به حداقل‌ می‌رساند. زیرا وقتی که مقدار عددی بازی منفی باشد، حتی وقتی که رایانه بازی را شروع می‌کند، برنده می‌شود.
هنگامی که رایانه از قبل در موقعیت باخت قرار دارد‌، بازی بهینه به چه معناست؟
حتی اگر رایانه در موقعیت باخت قرار داشته باشد (مقدار بازی مثبت یا صفر است)، رایانه همچنان بهینه بازی می‌کند و با انجام حرکت مناسب، مقدار عددی بازی را به کمترین حد ممکن می‌رساند.
چگونه می‌توانید از این اطلاعات برای پیروزی بر رایانه استفاده کنید؟
از آنجا که رایانه بهینه بازی می‌کند، می‌توانیم حرکت‌های آن را مطالعه کنیم تا بدانیم که کدامیک از قسمت‌ها \"داغ‌ترین\" هستند، جایی که بازی در آن بسیار مهم و ضروری است، حتی زمانی که به مقدار عددی بازی دسترسی نداریم.
به عنوان مثال:

ابتدا یک حرکت بد انجام دهید. برای مثال، نزدیک زمین بازی کنید و هیچ قطعه قرمزی را حذف نکنید و یا قطعه‌های آبی حذف شده بیشتر از قطعه‌های قرمز باشد.
بعد از آن، به حرکت رایانه دقت کنید و ببینید که در کدام قسمت از شکل بازی می‌کند، زیرا ممکن است آنجا "داغ‌ترین" منطقه‌ای باشد که انجام حرکت‌ها در آن قسمت، نتیجه بازی را تعیین می‌کنند.
از آنجا که ممکن است "داغ‌ترین" ناحیه را با انجام حرکت بد خود پاک کرده باشید، حرکت خود را تغییر دهید و با استفاده از پاسخ‌های مختلف رایانه به حرکت‌های بد شما و با مشخص کردن قسمت‌هایی که رایانه بیشترین حرکت‌ها را در آنها انجام می‌دهد، می‌توانید "داغ‌ترین" منطقه را شناسایی کنید.
پس از شناسایی "داغ‌ترین" منطقه ، از دکمه "برگرد" برای بازگشت به وضعیت قبل و انجام حرکت دیگری که از حرکت قبلی رایانه جلوگیری کند و یا آن را بی ارزش کند استفاده کنید. در صورت لزوم، برای انجام این کار از توصیه‌های قبلی و ایده‌های منطقی خودتان کمک بگیرید.
این چهار مرحله را برای انجام هر حرکت خود تکرار کنید.

چگونه یک مساله جالب ایجاد کنیم: اگر هر قطعه فقط با قطعه‌های به رنگ خودش به زمین متصل باشد، هیچ بازیکنی نمی‌تواند قطعه‌های حریفش را بردارد. در این حالت، می‌‌توان به راحتی تعداد قطعه‌های قرمز و آبی را شمرد و مشخص کرد که چه کسی برنده خواهد شد. اگر هنگام حرکت از سمت زمین به سمت بالا، رنگ‌ قطعه‌ها تقریباً یک در میان باشند، مساله جالب‌تر خواهد بود.
ویژگی دیگری که باعث می‌‌شود مشکلات کمتر مورد توجه قرار بگیرند این است که قطعه‌ها اتصالات زیادی داشته باشند. اگر یک قطعه اتصالات زیادی داشته باشد و توسط صاحب آن حذف نشود، آنگاه حریف برای حذف آن باید تعداد حرکات زیادی انجام دهد.

Game Saved Successfully

Game Updated Successfully

The name is already taken.

Save Game

Going to Play Mode